Դանիել Վարուժան ձոն

Եղեգնյա գըրչով երգեցի փառքեր.
— Քեզի ընծա՜, իմ հայրենիք —
Սոսյաց անտառեն էի զայն կըտրեր…
— Քեզի ընծա՜, հին հայրենիք —
Եղեգնյա գըրչով երգեցի քուրմեր.
Ընդ եղեգան փող լու’յս ելաներ:

Այս քառյակում հեղինակը նկարագրում է իր հայրենիքի փառքի մասին նկարագրում է խաղաղ հայրենիքը սոսյաց անտառների գեղեցկությունը  <<ընդ եղեգան փող լու’յս ելաներ>>:

Եղեգնյա գըրչով երգեցի կարոտ.
— Ձեզի ընծա՜, հայ պանդուխտներ —
Ան տարաշխարհիկ բույսի մ’’էր ծըղոտ…
— Ձեզի ընծա՜, հեգ պանդուխտներ —
Եղեգնյա գըրչով երգեցի հարսեր.
Ընդ ղեգան փող ո՛ղբ ելաներ:

Այս քառյակում նկարագրում է, իրենց խաղաղ հայրենիքը լքած պանդուխտների մասին, կարոտի մասին:

Եղեգնյա գըրչով երգեցի արյուն.
— Ձեզի ընծա՜, սուրի զոհեր —
Ան ծլած էր մոխրի մեջ իբրև կընյուն…
— Ձեզի ընծա՜, կրակի զոհեր —
Եղեգնյա գըրչով երգեցի վերքեր.
Ընդ եղեգան փող սի՛րտս ելաներ:

Այս քառյակում հեղինակը նկարագրում հայ թուրքական պատերազմը, նա նկարագրում է հայ զորքերի տարած պայքարը հայրենիքի համար` նկարագրում է ինչպես է արյուն թափվել, ինչքան հայեր են զոհվել, հեղինակը այս ամենը նկարագրելով մեծ ցավ է ապրում << Ընդ եղեգան փող  սիրտս ելաներ>>:

Եղեգնյա գըրչով որբ տունս երգեցի.
- Քեզի ընծա՜, հայր ալեհեր –
Ցամաքած աղբյուրեն մեր զայն հոտեցի…
- Քեզի ընծա՜, մայր կարևեր -
Եղեգնյա գըրչով օճախս երգեցի.
Ընդ եղեգան փող ծու՛խ ելաներ:

Հեղինակը  հիշում է իր  հայրենի տունը  հիշում է  տան  ջերմությունը,  ծխնելույզից դուրս եկող ծուխը:  Հիշում է   մորը, որ  միշտ  իր  կողքին է,   հիշում է նրա  ջերմությունը, որ  միշտ  գուրգուրում, սիրում, հոգ  է տանում:  

Ու պայքա՜ր, պայքա՜ր, պայքա՜ր երգեցի.
- Ձեզի ընծա՜, հայ մարտիկներ -
Գրիչս եղավ անթրոց սըրտերու հնոցի…
- Ձեզի ընծա՜, քաջ մարտիկներ -
Եղեգնյա գըրչով վըրեժ երգեցի.
Ընդ եղեգան փող բո՛ց ելաներ:

Այս  տողում հեղինակը հայ մարտիկներին կոչ է անում պայքարի, վրեժը հանելու: