Այս պատմվածքի հերոսը Հուսեփ աղան ուներ 14-15 տարեկան աղջիկներ, կինը շատ վաղուց մահացել էր: Նրանք շատ աղքատ էին չունեին ուտելիք: Հուսեփ աղան շատ էր երազում էր, որ կարողանար ապահովել իր աղջիկներին: Բայց նա շատ էր տխրում, որ ոչինչով չէր կարող ապահովել իր աղջիկներին: Նա շատ ծանր դրության մեջ էր: Երբ աղջիկները ինչ, որ բան էին ուզում, նա չեր մերժում խոստանում էր և ժպիտով գլուխը շարժում: Մի օր էլ տանից դուրս եկավ ինչ, որ մի տեղ գնալու, և երբ եկավ տուն գնալու ժամանակը, նա չկարողացավ գնալ, որովհետև գրպանում ոչինչ չուներ, և տուն տանելու ոչ մի բան: Նա ինքնասպան եղավ: Մենակ թողնելով առանձ այդ էլ դրության մեջ իր աղջիկներին: Ես մեղադրում եմ նրա քայլը, որովհետև ամենածանր վիճակում պետք է պայքարել և հերոսաբար հաղթել, իսկ ինքնասպանությունը ամենահեշտ տարբերակն է:
Комментарии
Отправить комментарий