Էջմիածնի մայր տաճար

Էջմիածնի մայր տաճարը կառուցվել է հայ առաջին  հայրապետի Գրիգոր Լուսավորչի կողմից: Գիշերային մենության մեջ, մտորումներով  տարված լուսավորիչը  մի հիասքանչ տեսիլք տեսավ Աստծու որդին իջավ երկնքից և ոսկո մուրճով հարվածեց  գետնին` ցույց տալով այն վայրը, որ պետք է կառուցել Էջմիածնի մայր տաճարը: 

Գրիգոր Լուսավորիչն ու Սուրբ Տրդատ թագավորի ընտանիքը ժողովրդին առաջնորդեցին Միածնի իջման  վայրը և կառուցեցին  Մայր տաճարը: Թագավորին օգնում էին Աշխեն թագուհին և արքայի քույրը` Խոսրովիդուխտը: Սուրբ Էջմիածինը նաև կոչվում է «լույսով լուսավորված», քանի որ ոչ թե կառուցվեց մահկանացու ճարտարապետների կողմից, այլ հիմնվեց երկնավոր Ճարտարապետի կողմից, որն իր լույսով լուսավորելով, ուրվագծեց նոր եկեղեցին։

Ս. Էջմիածնի Մայր Տաճարի կառուցումն ավարտվեց 303 թվականի օգոստոսին։ Տաճարի օծումը տեղի ունեցավ Մարիամ Աստվածածնի Փոխակերպման տոնին նախորդող շաբաթ օրը և տաճարն անվանվեց Ս. Մարիամ Աստվածածին։ Այդ պատճառով Մայր Տաճարի հիշատակության օրը նշվում է Աստվածածնի փոխակերպման տոնին նախորդող շաբաթ օրը։

Իր կառուցումից կարճ ժամանակ անց Էջմիածնի Մայր Տաճարը հռչակվեց որպես Հայ Եկեղեցու և հայ ժողովրդի հավատքի խորհրդանիշ, և չնայած այդ անվանմանը, հաճախ կոչվեց «Վաղարշապատի կաթողիկե», «Կաթողիկե» կամ պարզապես «Առաջին Եկեղեցի»։